Interview met René Vorderman, Hoofdredacteur Schildervakkrant
“Durf eigenwijze verhalen te schrijven”
Rake sfeeromschrijvingen, scherpe anekdotes en dat alles aangelengd met een flinke dosis humor. De artikelen van René Vorderman, hoofdredacteur van de SchildersVakkrant, ronken van vertelplezier. Een gesprek over stijl, journalistieke antennes en de ultieme zoektocht naar het verhaal in het verhaal.
Wanneer ontdekte jij de liefde voor het schrijven?
“Ik kreeg het juiste zetje van mijn leraar Nederlands. Hij zag mijn aanleg voor schrijven in de beschouwingen die ik maakte. Daarom moedigde hij mij aan om een studie journalistiek te overwegen. Tijdens de minor tijdschriften (Hogeschool Journalistiek Windesheim Zwolle, red.) vond ik het geweldig om langere verhalen te schrijven. Het gaf mij de vrijheid om een stuk op te bouwen met meerdere bronnen en een duidelijke structuur. Ik wist niet dat ik dat in me had, maar het was een openbaring dat je een verhaal echt kunt laten leven door de manier waarop je het begint. Die eerste zinnen moeten de lezer direct meenemen. Dit is iets wat ik nog steeds toepas.”
Hoe belangrijk is stijl in jouw verhalen?
“Stijl is er niet zomaar opeens. Journalistiek is immers echt een praktijkvak. Natuurlijk zijn er basisprincipes die je moet kennen, maar uiteindelijk leer je het vooral door ervaring. Ik hoor wel eens dat mijn schrijfstijl herkenbaar is, maar dat is geen bewuste keuze. Ik probeer gewoon aan te voelen wat mensen leuk vinden om te lezen en een verhaal op zo’n manier te brengen dat het aanspreekt. Tijdens interviews heb ik altijd mijn journalistieke antennes aan staan. Ik let op opvallende uitspraken en details die een verhaal tot leven kunnen wekken. Soms heb je een gesprek dat prettig verloopt, maar dat inhoudelijk weinig oplevert. Andere keren hoor je een uitspraak waarvan je meteen weet: die ga ik gebruiken. Dat kan de kop worden of een belangrijk element in de intro.”
Wat is de beste les die je ooit kreeg op schrijfgebied?
“Durf eigenwijze verhalen te schrijven. Ooit gekregen van mijn stagebegeleider bij de Volkskrant. Die zin is altijd blijven hangen. Niet schrijven wat verwacht wordt. Dat maakt een tekst niet alleen verrassender, maar vaak ook interessanter. Een mooi voorbeeld daarvan is een artikel van John Schoorl in de Volkskrant. Hij had ooit een interview met Wim T. Schippers. Wanneer er een spontaan gesprek ontstaat tussen Schippers en een passant van het café, besluit Schoorl dit op te tekenen. Geen obligaat interview, scherp omschreven, met humor en buiten alle gebaande paden om. Daar kan ik echt van genieten.”
Wanneer is een verhaal geslaagd?
“In een geslaagd verhaal komt de essentie van een persoon of situatie goed naar voren. Ik herinner me een reportage over een decoratieschilder in Den Helder: een joviale man die mij meenam langs zijn werken. In dat verhaal wilde ik niet alleen de techniek van zijn werk vastleggen, maar ook zijn persoonlijkheid laten spreken. Dat is gelukt door de reportage-elementen te verweven met de beschrijving van zijn vakmanschap. Het mooie van dit verhaal is dat deze man wars is van reclame. Aan moderne communicatiemiddelen heeft hij een broertje dood. Hoe komt hij dan aan zijn klanten? Je moet als journalist altijd op zoek naar het verhaal in het verhaal. Het houdt je scherp en je teksten worden er ook nog eens beter van. Een win-winsituatie.”